Οι Εξουσίες μεταβαίνουν στον νέο υλικό κόσμο
και μαζί με την δεύτερη επίλεκτη Θεία ομάδα τις Κυριότητες δημιουργούν βάσεις,
κέντρα ελέγχου και επιτήρησης διάσπαρτα σε όλο το υλικό σύμπαν. Με αυτό τον
τρόπο θα μπορούν να αποτρέπουν, να διδάσκουν και να επιθεωρούν οποιοδήποτε απ’
τα εκπεσόντα όντα. Οι μάχες μεταξύ των ομάδων του Δημιουργού και των αρνητικών
πλέον δυνάμεων είναι τιτάνιες, ώστε η δραστηριότητα των δεύτερων να περιοριστεί
στον χώρο που όρισε ο Θεός. Πλανήτες καταστρέφονται ολοσχερώς, αστρικά
συστήματα σβήνουν, βάσεις αλλάζουν θέσεις και η τελική μάχη βρίσκει τις
αρνητικές δυνάμεις εγκλωβισμένες στον πλανήτη των ανθρώπων Γη και στον μεγαλύτερο
από τους τρεις δορυφόρους της. Συγκεκριμένα στην κοντινότερη τεχνητή
κατασκευή των αρνητικών δυνάμεων που στην αθέατη πλευρά της κρύβει τους δύο
πραγματικούς επιτηρητές δορυφόρους.
Εντωμεταξύ οι άνθρωποι με μηδενισμένες τις
γνώσεις που τους είχε χαρίσει ο Δημιουργός, παλεύουν με τα στοιχεία της φύσης
που επέλεξαν για να επιβιώσουν ανάμεσα στα υπερμεγέθη τέρατα που οι ίδιοι είχαν
εμπνευστεί, δίνοντας μια μάχη ιδιαίτερα άνιση. Οι Κυριότητες βλέποντας την
δυσκολία επικράτησης του ανθρώπινου είδους, επιλέγουν έναν εύφορο και
ενεργειακά ισχυρότατο τόπο και δημιουργούν την επίγεια βάση τους. Επισκέπτονται
όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται διάσπαρτα στον πλανήτη και δίνουν τις
βασικές οδηγίες για το πώς αυτοί θα διασωθούν από τον μεγάλο “κατακλυσμό” που
έρχεται. Η απόφαση είχε παρθεί. Οι Κυριότητες θα επενέβαιναν με την άδεια του
Πατέρα στην ανθρώπινη δημιουργία, εξαλείφοντας ριζικά τα ανώφελα υπερμεγέθη
όντα, διατηρώντας μόνο τα ωφέλιμα προς τον άνθρωπο. Προκαλούν τεχνητά λοιπόν παγκοσμίως
μια μεγάλη καταστροφή έχοντας ενημερώσει προηγουμένως τους ανθρώπους για τους
τρόπους επιβίωσής τους, διαφυλάσσοντας παράλληλα τα πλάσματα που εκείνοι
έκριναν πλέον ως απαραίτητα. Αυτός ήταν ο πρώτος κατακλυσμός. Όταν η μπόρα
πέρασε, οι Κυριότητες άρχισαν να διδάσκουν από την αρχή τους ανθρώπους που
βρίσκονταν στην επίγεια βάση τους. Έτσι από το μηδέν τους δίνουν τις γνώσεις
της καλλιέργειας της γης, της τροφής και τους τρόπους διατήρησης της και πολλά
ακόμα απαραίτητα εργαλεία ζωής. Τότε είναι που οι Εξουσίες, η άλλη επίλεκτη
ομάδα του Δημιουργού επισκέπτεται τον πλανήτη των έκπτωτων για να αξιολογήσουν
τα ποσοστά της εξέλιξης του “ανώτερου” είδους. Η εικόνα είναι απογοητευτική.
Ημιάγριοι, με πρωτόγονα εργαλεία, κυρτοί, θυμίζουν κάποιο άλλο είδος της
δημιουργίας και όχι τόσο το υπερήφανο, μεγαλειώδες δημιούργημα του Πατέρα. Αυτή
την μεγαλειώδη υπερηφάνεια τους όμως την πλήρωσαν ακριβά.
Οι Εξουσίες αποχωρούν απογοητευμένες. Εκτός
από έναν… Ο Προμηθέας λυπήθηκε βαθιά γι’ αυτό που αντίκρισε και αναλαμβάνει
κρυφά να επέμβει στην γενετική δομή των ανθρώπων της επίγειας βάσης, δωρίζοντας
μέρος από το δικό του ΠΥΡινο γενετικό κώδικα. Στόχος πλέον της ανθρωπότητας
είναι να ανακτήσει τις αναμνήσεις της καταγωγής της, να ξανά ανακαλύψει όλα όσα
κατείχε προ της πτώσης της, να συγχωρεθεί και να επιστρέψει ολοκληρωμένη πια
μετά το πάθημά της στην αγκαλιά του Δημιουργού. Ο Προμηθέας απλά έκανε την
αρχή.
Η εξέλιξη σωματική και πνευματική του γένους
αυτών των ανθρώπων είναι ταχύτατη. Ο άνθρωπος ορθώνεται (εξ ου και κάλαμος –
πυρ – σπονδυλική στήλη – νωτιαίος μυελός – ιχώρ). Ο Προμηθέας θα πληρώσει
φυσικά το τίμημα της πρωτοβουλίας του, με τον πρώτο στην τάξη των Κυριοτήτων να
τον καταδικάζει σε αιώνιες τύψεις (το συκώτι είναι το κέντρο των συναισθημάτων) για
την επέμβαση που έκανε στη βάση του, ερήμην του. Αυτός (Δίας/Ζεύς – αυτός που
διασπά και ζευγνύει το κύτταρο της δημιουργίας) είναι που θα αναγκαστεί να
συνεχίσει το έργο του Προμηθέα και στους υπόλοιπους εκτός επίγειας βάσης λαούς.
Όσο γι’ αυτούς, μη νομίζεις πως όλον αυτόν τον καιρό περίμεναν στις σπηλιές
άπραγοι. Είναι η εποχή που οι αρνητικές οντότητες έχουν αναλάβει και αυτές έργο.
Έχουν βρει τρόπο να επηρεάζουν και να επεμβαίνουν επιλεκτικά σε άλλους λαούς. Άκου:
οι άνθρωποι μοιράστηκαν από την αρχή της πτώσης σε τομείς του πλανήτη ανάλογα με
την ποιότητά τους και την επιλογή τους κατά το “προπατορικό αμάρτημα”. Δημιουργείται
το φαινόμενο των διαφορετικών λαών με παρόμοιες όμως μνήμες μεταξύ του
πληθυσμού τους, παρόμοια χαρακτηριστικά και κλήσεις. Αρχίζουν λοιπόν οι
αρνητικοί να υλοποιούνται, να δελεάζουν και να κάνουν τους ανθρώπους δούλους τους,
να λατρεύονται σαν θεοί και να επηρεάζουν τις ποιότητες και τις μνήμες των λαών
που συναντούν, άλλοτε με την συναίνεσή τους και άλλοτε με την βία. Εγκαθίστανται
ανά τις ηπείρους και αναλαμβάνουν για άλλη μια φορά ρόλο καταστροφικό για την
ανθρωπότητα. Στην Ασιατική ήπειρο προσεγγίζουν ομάδες ανθρώπων, τους επιβάλλονται
και δημιουργούν ψυχρούς κλώνους με επιλεκτική γνώση και μνήμη, φαινόμενο που
συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το ίδιο συμβαίνει και στους λαούς της Μέσης Ανατολής,
στην Αφρικανική και στην χαμένη σήμερα ήπειρο. Παντού βέβαια διαφέρουν οι
γνώσεις και οι τεχνικές που εμφυτεύουν στους λαούς οι εκπεσόντες. Σε έναν λαό εμφυτεύουν
την τέχνη της αλχημείας και της δημιουργίας χρυσού, πράγμα το οποίο θα τον
ευεργετήσει στο μέλλον… Σε άλλον λαό εμφυτεύουν τις τεχνικές της άμεσης
επίκλησης των αρνητικών οντοτήτων ώστε να είναι πάντα κοντά τους κλπ.
Ο λαός στη βάση των Κυριοτήτων έχει ήδη λάβει
το μεγαλύτερο δώρο από αυτούς. Την γλώσσα τους. Πλέον είναι έτοιμοι να
αναλάβουν το έργο διαφωτισμού του πλανήτη, πράγμα το οποίο θα είναι ο αιώνιος
σκοπός αυτού του λαού και οι Κυριότητες θα λειτουργούν στο εξής επικουρικά για
λίγο ακόμη καιρό. Ταξιδεύουν παντού διδάσκοντας και μεταφέροντας τις τέχνες και
τις Θείες επιταγές. Σε κάθε τόπο αφήνουν δικούς τους ανθρώπους ώστε να γίνει η
πρόσμειξη με τον ΠΥΡινο κώδικα σε όλους. Πολλοί λαοί δέχτηκαν εγκάρδια τους
πρώτους “αποστόλους” και τα μηνύματά τους. Άλλοι, όπως η ήπειρος που αναφέρει ο
Πλάτων, είδαν ανταγωνιστικά τον ρόλο των εκπολιτιστών. Επηρεασμένοι και
καθοδηγούμενοι από τους εκπεσόντες, οι Άτλαντες, αποφασίζουν να εκστρατεύσουν
εναντίον όλων των λαών από όπου πέρασαν οι εκπολιτιστές, με σκοπό να κυριεύσουν
τη βάση τους και να αποκτήσουν τον έλεγχο του πλανήτη. Η πρόθεση και μόνο μιας
τέτοιας ενέργειας εξόργισε τις Κυριότητες οι οποίες αποφασίζουν να διαλύσουν
την ήπειρο καταβυθίζοντας την στιγμιαία. Η καταστροφή που έγινε στον πλανήτη ήταν
τεράστια. Αυτός ήταν ο τρίτος κατακλυσμός. Πολλοί από τους κατοίκους βέβαια
αυτής της ηπείρου επιβίωσαν στις υποχθόνιες βάσεις που οι προστάτες τους κατασκεύασαν
προ πολλού και προσπαθούν μέχρι σήμερα να επιβάλλουν στην ανθρωπότητα το δικό τους
πλάνο. Οι πύλες για αυτές τις βάσεις ευτυχώς
είναι ακόμη καλά σφραγισμένες από τους απεσταλμένους των Κυριοτήτων ανά τους αιώνες.
Το που βρίσκονται αυτές είναι μια άλλη υπόθεση.
(συνεχίζεται)
Ι.
